Hoe je bent is bepalend voor wat je bereikt

In het programma binnenstad heeft de programmamanager een gesprek met een vertegenwoordiger van de lokale bomenbond die bezorgd is over de impact van een nieuwe parkeergarage op een aantal monumentale bomen die daar dichtbij staan. In het ontwerp en de bouw van de parkeergarage is uitvoerig rekening gehouden met deze monumentale bomen en de programmamanager is dan ook van mening dat de bomenbond te ver doorslaat in haar zorgen. In de hoop een tijdrovende bezwaarprocedure te voorkomen gaat de programmamanager toch in gesprek.

Escalatie

Ogenschijnlijk luistert de programmamanager naar de vertegenwoordiger van de bomenbond, hij stelt vragen om diens perspectief beter te begrijpen. Echter, onbewust knaagt de irritatie over dat dit hem tijd moet kosten. Hij zou deze tijd liever besteden aan het voorbereiden van een belangrijke presentatie de volgende dag. Kortom, de programmamanager is niet wat hij pretendeert te zijn (te weten: geïnteresseerd). In werkelijkheid is hij geïrriteerd en ongeduldig. Terwijl de programmamanager al drie keer heeft aangegeven dat bij de bomen bouwketen geplaatst zullen worden en er geen vrachtwagens vlak langs de bomen zullen rijden, begint de vertegenwoordiger van de bomenbond nogmaals over hoe slecht het voor de boomwortels is als er teveel zware vrachtauto’s langs de boom rijden. Voor hij er erg in heeft, zegt de programmamanager geïrriteerd: “Dit heb ik nu 3 keer uitgelegd, kunnen we naar het volgende punt?” De vertegenwoordiger van de bomenbond kijkt eerst geschrokken en dan boos. Hij staat op en zegt: “Dit gesprek heeft duidelijk geen zin, we dienen wel een bezwaar in.”

Aanvullingen of vragen?

Als je aanvullende kennis of voorbeelden op deze site wilt plaatsen of als je vragen hebt over de gepresenteerde informatie, neem dan contact met ons op. Alvast veel dank!